Aangekomen

Daar zit ik nu dan, in een schattig klein soort van kamertje/internetcafeetje achter een computer terwijl het buiten op dit moment keihard regent. Jeetje ik weet even niet zo goed wat ik moet schrijven.. Zit vol met indrukken die ik in deze korte tijd allemaal op me af heb gekregen. Wat raar nu te bedenken helemaal in mijn eentje in Afrika te zijn!
Laten we beginnen bij het begin. Ik heb gisteren een super goede vlucht gehad. Om 12 uur verzamelden ik met een paar Nederlanders die net als mij via Projects Abroad vrijwilligers werk gaan doen in Ghana bij de incheckbalie op schiphol. Ik had de weken vooraf al aardig veel contact met ze gehad, en het was fijn niet echt helemaal alleen te hoeven reizen.
In het vliegtuig zat ik naast een Franse jongen van 15 die met Projects Abroad een sports project gaat doen. Echt werkelijk het hele vliegtuig zat vol met vrijwilligers. Veel mogelijkheden dus gehad om lekker te kletsen en te babbelen. Iedereen nog zo onwetend wat ons te wachten zou staan..
Toen ik het vliegtuig uitstapten in Accra kwam er een warme wind over me heen gevlogen en ging er een rilling van adrealine door mijn hele lichaam. Jeetje wat voelde ik dat ik zin had in deze maand en in dit avontuur!
Na lang gewacht te moeten hebben bij de controle stond een vrolijk en vriendelijk team van Project Abroad ons op te wachten. Ook mensen uit Frankrijk, Engeland en Italie werden verzameld. Per bus werd iedereen naar het hotel gebracht. Het leek op dat moment even alsof ik vergeten werd want ik moest als enige van de vrijwilligers die naar hetzelfde project zouden gaan, wachten op een busje dat later kwam. Maar zo'n uur later werd ook ik met nog 3 andere Franse meisjes naar en hotel gebracht in Accra. Hier hebben we de eerste nacht overnacht voordat we meteen naar onze gastgezinnen gebracht werden. Ik merkte dat als Engels praten nodig is het je ook snel redelijk goed afgaat. Ik kwam in een simpel kamertje te liggen met een meisje uit Milaan. Zij lag al te slapen toen ik later binnen kwam en ook ik duikte snel me bed in, het was zo rond 1uur geworden.
4 en een half uur later ging de wekker omdat we om 6.30 voor het hotel verzamelden. Uiteindelijk vertrokken we pas 7.30. Maar dat is typisch Ghana. Alles gaat hier relaxt en niemand maakt zich druk over de tijd.
Ons ontbijt kregen we in de bus. Het wat een broodje met ei en een soort chocomelkdrankje uit een plastic zakje. Ze drinken hier vaak uit zakjes, dus natuurlijk vond ik het leuk om dit te proberen! Helaas was het voor de eerste keer in een busje wel erg moeilijk haha, maar na meerdere malen lukt het me al veel beter.
In het busje keek ik me ogen uit. De beelden die je van Afrika in je hoofd heb werden ineens real life. De armoede, de drukke wegen, vrouwen met grote emmers en schalen op hun hoofd, kleding en jurken van prachtige Afrikaanse stoffen, simpele zelf gebouwde huisjes en kinderen vrolijk spelend langs de weg.
Ik loop de hele dag al met een big smile op me gezicht!
Ik wil graag nog veel meer schrijven maar en komt ik beeld dat ik nog amar 2 minuten heb! Helaas want lang nog niet alles opgeschreven..
Ik hoop snel nog iets van me te kunnen laten horen!!

Heel veel groetjes vanuit Ghana!